Gistermiddag hebben wij heerlijk gewandeld in het Hoevelakense bos. De temperatuur was lekker, zeker voor onze ouwe dibbes. Morris uiteraard ook mee maar die loopt aan een hele lange lijn. Want wij ( lees ik ) durven hem echt niet los te laten. Hij heeft voor van alles aandacht behalve voor zijn eigen roedel. Maar de wandeling was heerlijk en alles lag weer uitgeteld in de auto in de benches. Maar Morris heeft maar een kwartier nodig om zich weer op te laden, hij is nog jong natuurlijk.....10 maanden.
Dus thuis aangekomen doe ik de bench open, de vlaamse reus wil eruit springen maar ik kan hem nog net opvangen maar toch ontglipt hij me............en ja hoor daar ging hij.....
Hij zette het op een lopen en keek niet meer achterom. De straat over, de tuinen in en door, het bruggetje over, en weer de straat over. Nou jullie snappen........ik stond doodsangsten uit.. Zo bang dat hij onder een auto of bus zou lopen. Maar hij dook een tuin in waar hij een "leeg" konijnenhok vond. Ik had inmiddels de fiets en Ad schermde de tuin aan de straat zijde af.
Ik heb Morris heel blij benaderd en kon hem in zijn nekvel grijpen. Pff wat was ik blij.......en hem beloond natuurlijk want boos worden heeft echt geen zin bij dit soort gedrag.
Maar als Morris maar iets van zijn vader heeft wil hij rennen, rennen, rennen en wellicht raakt hij vreselijk gefrusteerd dat hij niet mag rennen..........dus ben ik gisteravond voor het eerste keer 10 minuten met hem wezen fietsen. Met de flex lijn. eerst kort natuurlijk in een drafje, maar toen hij warmgelopen was kwamen we op het veld en heb ik de lijn laten vieren. Rennen dat hij deed, en ik met de fiets er gewoon achteraan. Ging super goed....na 5 min heb ik langzaam afgeremd, de lijn weer binnen gehaald en rustig gedraafd naar huis. Het was een succes, dus als het weer ( qua temperatuur) het toelaat gaan we dit vaker doen.....
